Ο Χάρος σας εύχεται

Ξέρεις πού βρίσκομαι. Ανάσκελα στην πλώρη καπνίζοντας τσιγάρα. Κοιτάζοντας τα άστρα. Μουσική στη διαπασών.

Ένα χαμένο αεροπλάνο. Ένα τραυματισμένο πλοίο. Μια δηλητηριώδης πολιτική σκηνή. Είχα υποσχεθεί να μην ασχοληθώ ξανά με τους θνητούς πολιτικούς σας, μα δεν μπορώ. Ίσως να φταίει η σκοτεινή μου φύση. Το ότι τα βλέπω όλα τόσο μαύρα.

Δεν ξέρω πού θα σας οδηγήσουν όλα αυτά. Άλλοι πανηγυρίσατε. Άλλοι κουνήσατε αποδοκιμαστικά το κεφάλι. Άλλοι θρηνήσατε για την κατάντια του κράτους, για την κατάντια του συστήματος και του εαυτού σας. Άλλοι απλώς τα προσπεράσατε για μία ακόμη φορά. 

Δεν μπορώ να πω ότι δεν σας καταλαβαίνω. Η ζωή συνεχίζεται… με τα άσχημα και τα καλά της. Απλώς μερικές φορές νιώθω την απογοήτευση. Χρόνο στο χρόνο. Και ξέρεις; Όταν ζεις για πάντα, ένας χρόνος μοιάζει σταγόνα στον ωκεανό. Μα όταν τις ενώσεις, γίνονται ωκεανός ολάκερος.

Θέλω να σας ευχηθώ υγεία. Να σας ευχηθώ γαλήνη. Ευτυχία. Σύνεση και αγάπη. Μα ξέρω ότι είναι ανέφικτο να σας συμβούν όλα αυτά ταυτοχρόνως. Η ομορφιά του παράδοξου και του ακατόρθωτου είναι αυτό που μας στοιχειώνει όλους. 

Χαζεύοντας μια παλιά ταινία του γερο-παραμυθά Disney, δεν μπόρεσα να μην ανατριχιάσω στους στίχους της εισαγωγής από τον καλόκαρδο, πλανόδιο πολυτεχνίτη Bert. Κάθε φορά που το ακούω, ενώ στην ταινία προμηνύει τον ερχομό ενός υπέροχου και συναρπαστικού πλάσματος, εμένα πάντα μου σφίγγει θλιβερά την ψυχή για την κρυφή αλήθεια των στίχων του:

“Winds in the east, mist coming.

Like somethin’ is brewin’ and ‘bout to begin.

Can’t put me finger on what lies in store,

But I fear what’s to happen all happened before.”

Καλή σας χρονιά.

Ο φιλικός Χάρος της γειτονιάς σας.